συναπόσταξη

η, Ν

χημ. η από κοινού απόσταξη δύο ή περισσότερων ουσιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + απόσταξη. Η λ., στον λόγιο τ. συναπόσταξις, μαρτυρείται από το 1876 στον Θ. Αφεντούλη].